Denne vinteren har det vore fyrt hardt rundt om på Sørlandet. Med temperaturar ned mot 20 kuldegrader, ja, endå lenger ned, nyttar det ikkje bare med varmepumpe, ein må tenne i omnen og. Så fyrer ein med den veden ein har, blandingsved frå lauvtre er vel best, men ein får nytte ei gamal vindfallen gran og.

Så plutseleg ein tysdagsettermiddag ringer det på døra:

-Eg trur de har pipebrann, det kjem så mykje røyk ut av pipa dykkar. Tøm salt ned i pipa, så kanskje de staggar den.

Det er nok betre å ringe til Brannvesenet, nr. 110 set meg i kontakt med sentralen og ein triveleg stemme lurer på kva som har skjedd. Ti minutt seinare kjem to digre brannbilar rundt svingen, ned bakken og stoppar i tunet.

Derifrå går det slag i slag. Snart er kranbilen stødig og den eine tek seg opp i liften. Den andre sjekkar luker og røykutvikling inne. Ein tur på øversteloftet fortel at vi nok hadde rett, det er pipebrann. Røyken ligg tungt over landskapet. Regnet silar, det er bare å gå inn og vente på kva som vil skje.

Det hadde jo vore spennande for barnebarna å oppleve brannbil i tunet, men dei er reist til Lyngdal og kosar seg i Sørlandsbadet. Mobilen ligg i garderoben, så vi får ikkje fortalt dei det heller. Så mykje anna er det heller ikkje å ta seg til.

Plutseleg høyrer vi skraping i pipa, sot ramlar nedover i skorsteinen. Nede i kjellaren ber den eine brannmannen ut bøtte på bøtte med sot. Ikkje hadde eg trudd det var så mykje sot i pipa vår. Ho var jo feia i vanleg turnus.

-Hadde det døydd ut om me ikkje hadde ringt til dykk?
-Ja, men då hadde huset vore brent ned. No var det godt de ringte tidleg, då er det jo lettast å stagge noko slikt.
-Korleis er det med røykvarslarane?
-Vi har tre, to nede og ein oppe.
-Skal vi teste dei?

Alle verka, men ingen slo ut og varsla brannen, så røyken var ikkje blitt så tett før vi oppdaga det.
-Eg skriv opp namn og melder frå til feiaren, så kan han kome for ein kontroll over påske.
-Tusen takk for hjelpa.
-Det var ei glede at vi kunne hjelpe og at det gjekk godt.

Vonar de som sprengfyrer no i påska slepp pipebrann. Luftinga etterpå tek tid, og røyklukt set seg i huset i fleire dagar, kanskje heile påsken. Men trass alt, så gjekk det godt.

Her er ei lenke til meir om emnet: http://www.pipeeksperten.no/pipebrann.html

I kommunestyret onsdagskvelden orienterte ordførar Bjørgulv Sverdrup Lund som vanleg om aktuelle saker på hans bord. Eg festa meg med ei av sakene i rapporten hans. Der heiter det: Menighetshuset i Valle. Arbeid med avtale om overtaking og oppstart av næringsverksemd i lokala under føresetnad om bygging av ny kyrkjestove. Avtalen kjem truleg til formannskapet og kommunestyret i april.

Denne saka har ei lang forhistorie, men eg hadde vel trudd at ho var lagt i ei skuff og blitt verande der. Ein har i lang tid tenkt at det ville vore tenleg å ha huset nærare kyrkja, slik at det kunne nyttast meir direkte i samband med aktivitet i kyrkja. Valle kyrkje er ei høyre-kyrkje frå midt på 1800-talet, laga for at folk kunne kome saman og høyre Guds ord og så gå heim att. Det har i lang tid vore ein del andre bruksmønster når det gjeld kyrkjeleg arbeid, og kyrkjekaffe i benkene har blitt naudløysing om ein ville ha ei uformell samling etter gudtenesta. Av og til har ein invitert til Menighetshuset, men då har mange forsvunne og ikkje blitt med dei par hundre metrane det er å flytte seg frå kyrkja til Menighetshuset.

Menighetshuset sin sal i kjellaren er nok den som har vore mest brukt dei siste 20 åra. Den ligg vegg i vegg med kjøkkenet, så det er lagleg med servering her. Møteverksemda føregår i Lillesalen, det er sjeldan så mange kjem på møter at den blir for liten. Så den store salen i fyrste etasje står for det meste tom. Men det vanskeleg å kome ned i kjellaren og ikkje lett å få til ei renovering som gjer huset lagleg for rullestolbrukarar. Og nødutgang har ein ikkje heller, På nokre store basarar er huset overfylt, til dømes på Bygdekvinnelaget sin basar Sauesjådagen, men slike arrangement er ikke så vanlege no lenger.

Å få ei kyrkjestove nær kyrkja til å dekke behov for sosial kontakt i samband med arrangement der, vil vere eit pluss, sjølv om det er vemodig å tenkje på at huset i Valle sentrum, som vel har ei hundreårig historie, ikkje lenger skal lyse med korset for alle som køyrer inn til Valle sentrum.

I orienteringa som rådmann Arne Tronsen gav til kommunestyret onsdag 24. mars heiter det:

Utviklingsavdelinga
Rådmannen har gjort vedtak om endringar i utviklingsavdelinga og eigedomsavdelinga. Utviklingsavdelinga vert ikkje ført vidare som eiga avdeling. Eigedomsavdelinga får forvaltningsoppgåvene innanfor jord/skog, forureining, arealforvaltning- kommuneplan og arealplanar, oppmåling, byggesak og utbyggingsavtalar. Biblioteket vert knytta til stabsavdeling og ansvaret for kultur og næring vert lagt direkte under rådmannen.

Arbeidet med moglege endringar i organiseringa av helseavdelinga og pleie- og omsorgsavdelinga er i gong. Målsettinga er å sende ei mogleg løysing på høyring i løpet av april, noko som gjer det mogleg å gjere vedtak i løpet av mai månad.

Pleie- og omsorgsavdelinga
Pleie- og omsorgsavdelinga er pressa i Valle kommune. Valle kommune har etter måten store behov i høve gjennomsnittet for norske kommunar. I 2009 brukte vi kr. 100.000 pr. dag. Dei tilsette gjer ein formidabel jobb. Vi er i røynda midt i eldrebølgja, framimot 2020 vil behova ikkje auke. Pr. i dag er pleiebehovet så stort at sjukeheimen faktisk er eit sjukehus.

Omlegginga til døgnopen omsorg er igong, men det vil ta tid å hente ut effekten av dette. Rådmannen har i samråd med leiinga for pleie og omsorg kome til at lovpålagte tenester om naudsynt må prioriterast framfor ikkje lovpålagte tenester.

Pleie- og omsorgstenesta er utsett for forventningar lokalt som dei ikkje kan møte.

Kommunestyremøtet for mars 2010 vart halde i går kveld. Referatet syner at no vert det fem dagars skuleveke i småskulen i Valle og. I debatten kom det framlegg frå Arne Bakke om å utsetje saka og pålegge administrasjonen å greie henne ut på nytt og evaluere bruken av ikkje-lovpålagde timar i skulen. Det var 19 medlemer til stades på møtet i går, og sju stemte for Arne sitt framlegg, men då 12 stemte mot, fall framlegget.

Det var og eit framlegg frå Jon-Ola Rysstad: Ein fortset med 4-dagars skuleveke som i dag. Tilbodet om fri leksehjelp kan gjevast i SFO. Dette vart sett opp mot formannskapet sitt framlegg og fekk seks røyster.

Formannskapet sitt vedtak vart dermed vedteke i kommunestyret med 13 stemmer. Det lyder slik: Fri leksehjelp 120 minutt pr. veke fører til 5 dagars skuleveke for 1. – 4. trinn i Valle kommune frå skuleåret 2010/2011. Leksehjelp for småskulesteget vert lagt i etterkant av den ordinære undervisninga, slik at dei elevane som deltek avsluttar samstundes med siste undervisningstime for dei eldre elevane. Leksehjelpa vert gjeve over tre dagar.

Elles vedtok kommunestyret forskrift om gebyr for vatn og avlaup og satsar for dette. Men saka om endring av betalingsmodell ved utbyggingsavtalar i Brokke-området vart utsett til ein har fått sams forståing med Vegvesenet. Og saka Økonomioppfølging – lukking av avvik vart vedteken som innstillinga.

I kveld vart det Lage Wedin-kveld i Valle Radio. Grunnen til det var at eg kom over ei LP-plate av han og Minikoret, dirigert av Trond Andersen. Tema var påskesongar, som eg hadde planlagt å ha på sangkvelden i kveld. Å salige stund uten like, heitte plata, og det var første sangen. Johan Halmrast sin song er jo det som gjer at vi hugsar namnet hans, sjølv om han gav ut 30 romanar.

Deretter fylgde Göte Strandsjös Maria stod og gråt og Aldri glömma. Så kom Tungt hviler mørket av Lars Åke Lundberg, alle desse er svenske. Så kom vi til Brorsons kjende Jeg ser deg, o Guds lam, å stå før side A vart avslutta med Paul Gerhards O, hoved høyt forhånet.

På side B kom Dine hender er fulle av blomster av Lars Åke Lundberg. Deretter fylgde Voglers Hosianna, Davids sønn. Søren Janson er ein svensk songar og biletkunstnar som har skrive O, varför gick vägen. Deretter kom Edin Holme/ Sigurd Lundes Ditt kors o Krist ble verdens sol. Så fylgde to negro spirituals: Crucifiction og Were you there før dei avslutta med Klippe du som brast for meg av den engelske Augustus Toplady, som eg spelte før Carl Fredrik Wisløff talte om Golgata. Etter talen song Lage Wedin I det fjerne jeg skuer.

Men eg kunne ikkje slutte utann å ha spelt Det er makt i de foldede hender, den som han vart mest kjent for og som visst er den mest spelte sangen i Ønskekonserten.

Lage Wedin valde å halde fram med studiar og vart universitetslektor i psykologi ved Stockholms universitet.